البته بجز قرصهایی که برای ارتفاع مصرف می شود. جواب: سردرد جزو علائم اولیه بیماری حاد کوهستان یا AMS است. معمولا سردرد در ارتفاع در استراحت شبانه بیشتر اتفاق می افتد و در حین صعود بدلیل اکسیژن گیری بهتر بدن(کمک عضلات تنفسی فرعی سطحی و عمقی بین دنده ای) و پوزیشن و حالت بدن(عمودی بودن بدن) کمتر حس می شود. برای پیشگیری از بروز سردرد در ارتفاعات صعود تدریجی(بطور مثال با یک شب مانی در گوسفندسرا و هم هوایی بیشتر) می توان اختمال بروز سردرد را کمتر کرد(همان کاری را که کوهنوردان سایر کشورها و خصوصا اروپاییان در صعود به دماوند انجام می دهند). همچنین برای کاهش احتمال بروز سردرد یک روز به برنامه صعود اضافه کرد مثلا با یک شب اقامت بیشتر در بارگاه سوم دماوند و هم هوایی بیشتر نیز می توان احتمال بروز سردرد در ارتفاع را کاهش داد.
در روز استراحت در بارگاه سوم نیز می توان با صعود تا حدود آبشار یخی و ارتفاع حدود 5000 متر شدت و میزان بروز سردرد ناشی از ارتفاع را کمتر نمود.
همانطور که گفته اید دارو درمانی هم کاربرد دارد و از داروهای ضد سردرد همچون استامینوفن، بروفن و ژلوفن نیز می توان استفاده نمود.
باید توجه نمود که اگر سردرد همراه با علائم پیشرونده ارتفاع زدگی همچون تهوع، استفراغ، سرگیجه و . . . همراه باشد بهترین راه فرود به ارتفاعات پایین تر و کاستن ار ارتفاع است چون صعود به ارتفاعات بالاتر شدت علائم بیماری و سردرد را بیشتر و شرایط را برای درمان و حتی امدادرسانی سخت تر می کند.
سرعت صعود شما نیز از عوامل بروز و یا کاهش سردرد ناشی از ارتفاع می باشد شما باید شرایط و سرعت صعود خود را براساس فیزیولوژی و تحمل ذاتی بدن خود نسبت به ارتفاع تنظیم کنید. سرعت کمتر در حین صعود احتمال بروز سردرد ناشی از ارتفاع را کمتر می کند.